Χρόνια πολλά μαμά

Σήμερα λέμε χρόνια πολλά στις μαμάδες όλου του κόσμου. Αν είστε κι εσείς μανούλες, χρόνια σας πολλά. Να χαίρεστε όλοι τις μαμάδες σας και μην ξεχάσετε να τους θυμίσετε πόσο τις αγαπάτε. Είναι μια καλή ευκαιρία σήμερα. Για αυτό το λόγο κι εμείς αποφασίσαμε να γράψουμε λίγα λόγια για τις δικές μας. 

Ηρώ

Είμαι παιδί της μαμάς μου και δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ. Κάποιοι μπορεί να με πουν και μαμόθρεφτο, αλλά καθόλου δε με πειράζει. Τι κι αν είμαι λίγο; Ενοχλώ κανέναν; Στο κάτω κάτω, έχω την καλύτερη μαμά του κόσμου, άρα καλά κάνω. Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα παίρνω τη μαμά μου τηλέφωνο για χρόνια πολλά, της λέω «να σε χαιρόμαστε» κι άλλα τέτοια χαριτωμένα, μιλάμε λίγο ακόμα και το κλείνουμε. Καθώς σκεφτόμουν σήμερα, το τι θα γράψω στο κείμενο αυτό, συνειδητοποίησα πως παρ’όλα τα «χρόνια πολλά» και τα «σ’αγαπάω», δεν της έχω πει ποτέ πόσο την ευχαριστώ.

Αυτό λοιπόν αποφάσισα να κάνω σήμερα. Αποφάσισα να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ευχαριστώ για όλα όσα μου έχει προσφέρει, για τον τρόπο που με μεγάλωσε, με φρόντισε και με στήριξε σε όλα. Που ήταν και είναι πάντα δίπλα μου συμβουλεύοντάς με, μαλώνοντάς με και νουθετώντας με. Που παρά τις όποιες δυσκολίες και τα εμπόδια έκανε πάντα το καλύτερο για μένα. Ευχαριστώ που με έμαθε να προσπαθώ να είμαι πάντα ο καλύτερος εαυτός μου, να λέω «ευχαριστώ» και «παρακαλώ», να είμαι ευγενική αλλά και να διεκδικώ ότι μου ανήκει και να είμαι εγώ και που, ακόμα κι αν διαφωνούσαμε, ποτέ δε με καταπίεσε και δεν προσπάθησε να μου επιβάλει την άποψή της. Που στερήθηκε για να μη στερηθώ εγώ, που χαιρόταν με τη χαρά μου και τις επιτυχίες μου, πόναγε όταν έκλαιγα κι έκρυβε τον πόνο της για να μην κλάψω. Που με κράταγε αγκαλιά όταν έκλαιγα και με παρηγορούσε κι ας μην ήξερε γιατί. Ευχαριστώ για το κουράγιο της και την υπομονή της. Που μου συγχωρεί τα λάθη μου και είναι πάντα εκεί για μένα όταν τη χρειάζομαι. Που με παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο, τόσα χρόνια μακριά από το σπίτι, απλώς για να δει αν είμαι καλά. Που μου στέλνει σε κάθε ευκαιρία «πακέτα αγάπης», όπως τα αποκαλώ εγώ, με ό,τι μπορεί να φανταστεί ότι μου χρειάζεται κι ας μην της έχω ζητήσει κάτι από αυτά. Που σχεδόν σε κάθε μας τσακωμό καταλήγουμε να κλαίμε παρέα γιατί στεναχώρησε η μία την άλλη. Ευχαριστώ για την αδιάκοπη φροντίδα και την έννοια της. Και πολλά πολλά ακόμη ευχαριστώ, τόσα που όλη μέρα να έγραφα δεν θα προλάβαινα να τα πω όλα.

Εν τέλει, μανούλα μου, σε ευχαριστώ για την ανιδιοτελή αγάπη σου και για όλα όσα έχεις κάνει και κάνεις για μένα. Μπορεί να μην το δείχνω συχνά, αλλά είμαι και θα είμαι για πάντα ευγνώμων. Σ’αγαπάω πολύ. Χρόνια πολλά μαμά.

Μαρία

Δεν πιστεύω γενικά στις γιορτές και τις επετείους. Ή μάλλον, στις γιορτές και τις επετείους, που έχουν ως μόνο σκοπό την αγορά υλικών αγαθών. Και ναι, κλασσικά η γιορτή της μητέρας, του Αγίου Βαλεντίνου, ο Άη-Βασίλης, είναι απλώς αφορμές για κατανάλωση. Είναι σύμβολα, τα οποία χρησιμοποιούνται από την κοινωνία για να υπάρχει κίνηση στην αγορά. Είναι απίστευτα εκνευριστικό το γεγονός πως εκείνες τις ημέρες όλοι τρελαίνονται και αναγάγουν αυτές τις "γιορτές" σε μείζον ζήτημα. Όμως πάντα τέτοια μέρα δίνω κάτι στη μαμά μου. Ένα λουλούδι, μια αγκαλιά, ένα γλυκό που έχω φτιάξει. Δεν το κάνω για εμένα ή για τη γιορτή αλλά για όλες εκείνες τις φορές που τσακωνόμαστε.

Το να τσακώνομαι με τη μητέρα μου είναι κάτι που λατρεύω. Ιδιαιτέρως εάν έχω άδικο. Όταν περνάει η ώρα και συνειδητοποιώ το λάθος μου, πάω να της ζητήσω συγγνώμη. Είναι συνήθως ξαπλωμένη στο κρεβάτι -οι καβγάδες μας είναι νυχτοπούλια, βλέπετε- και με παίρνει αγκαλιά. Βάζει το κεφάλι μου πάνω στο στήθος της και με το ένα της χέρι περνάει τα δάχτυλά της μέσα στα μαλλιά μου. Δε μου λέει τίποτα. Όμως εγώ ξέρω. Ξέρω ότι τα έχουμε πει όλα. Πόσο με αγαπάει, πόσο με νευριάζει, πόσο άδικο έχω, πόσο καταπιεστική είναι. Εκείνη τη στιγμή δημιουργώ τη δική μου γιορτή της μητέρας.

Γιατί το νόημα αυτής της ημέρας αυτό είναι. Να πούμε στη μαμά μας όλα όσα θέλουμε. Ακόμη και τα άσχημα, τα αρνητικά. Δε ξέρω εάν θέλω η μητέρα μου να είναι περήφανη για εμένα ή να έχω την έγκρισή της για τις επιλογές μου. Δε νομίζω πως θέλω να σταματήσω να τσακώνομαι μαζί της και, σίγουρα, δε θέλω να αμφισβητεί το πόσο δίκιο έχω σε όλα. Το μόνο που θέλω, είναι να ξέρει πόσο μα πόσο την αγαπώ!