Ο τετράποδος καλύτερός μου φίλος

Για όσους με ξέρουν το θέμα του πρώτου μου ατομικού ποστ δεν θα είναι έκπληξη.Η πρώτη μου τετράποδη αγάπη αξίζει ένα εκτενές αφιέρωμα!Ο λόγος φυσικά για τον πανέμορφο και πανέξυπνο σκυλάκο μου, το Μαξ.Εδώ και μερικούς μήνες μια συνάντηση, που έμελλε να αποβεί μοιραία και για τους δυο μας, μου άλλαξε τη ζωή.Ένα μικρό, πολύ μικρό για να κυκλοφορεί χωρίς τη μαμά του, παρατημένο, άσπρο μπαλάκι κυκλοφορούσε λίγο καιρό στην εστία μοναχούλι του και μου τράβηξε την προσοχή.Μεταξύ σοβαρού κι αστείου έλεγα να το πάρω στο δωμάτιο αλλά δεν το είχα πάρει απόφαση μέχρι που ένα βράδυ βρέθηκα μπροστά σε ένα περιστατικό και δεν άντεξα...έσπασα!Ο άσχημος τρόπος που φέρθηκε ένα άτομο σε αυτό το γλυκούλικο μπαλιτσοκούταβο ,που το μόνο που ήθελε ήταν λίγο φαγάκι, ήταν  αυτό ακριβώς που με έκανε να πάρω την απόφαση, στα σοβαρά τελικά.

Μικρός και παιχνιδιάρης...μα δεν είμαι μια γλύκα;

 Την επόμενη κιόλας μέρα έκανε το πρώτο του μπανάκι και την μεθεπόμενη την πρώτη του επίσκεψη στον κτηνίατρο.Πήρε χαπάκια, αμπουλίτσες, έκανε εμβόλια κι όλα τα απαραίτητα κι η συμβίωση μας ξεκίνησε!Δεν θα πω ψέματα...τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα.Το κάθε άλλο.Εγώ άπειρη από ζώα κι αγχωμένη όσο δεν παίρνει κι ο μικρός Μαξούλης χαμένος.Ήταν όλα και για τους δυο μας καινούρια και ζόρικα.Κλάματα (κι απ’τους δυο μας), φωνές, απελπισία, προβλήματα!Υπήρχαν δυσκολίες κι άπειρα ερωτηματικά...Τι θα φάει;Πώς θα τον εκπαιδεύσω;Γιατί κλαψουρίζει;Πόσα θα μου πάρει ο κτηνίατρος;Μήπως δεν έκανα καλά που τον πήρα;Είναι ευτυχισμένος;Ουφ...

Ξεκίνησα να ψάχνω, πολύ και τα πάντα!Ίντερνετ, φίλοι με κατοικίδια, κτηνίατροι και άσχετοι.Άπειρες διαφορετικές απόψεις, άλλες χρήσιμες,άλλες άχρηστες κι άλλες απλά απαράδεκτες κι εγώ όσο έψαχνα, τόσο πελάγωνα.Αν δεν είχα υποστήριξη δεν ξέρω αν θα τα έβγαζα πέρα (και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό, ξέρεις εσύ!).Πήρε χρόνο να προσαρμοστώ και να μπω σε μια σειρά κι ένα πρόγραμμα.Και σας έχω και νέα...Ο κτηνίατρος δεν είναι αυθεντία...Σοκαριστικό, το ξέρω, κι εγώ το ίδιο σοκαρίστηκα όταν το συνειδητοποίησα, αλλά είναι αλήθεια!Αλλά όταν δεν το έχεις ψάξει, εύκολα παρασύρεσαι κι εμπιστεύεσαι λάθος άτομα.Θα μου πείτε δεν ξέρει ο κτηνίατρος και ξέρεις εσύ καλύτερα;Κι όμως, θα σας απαντήσω, σε κάποιες περιπτώσεις δεν ξέρει.Και το ένιωσα για τα καλά στο πετσί μου όταν παραλίγο να χάσω το σκυλάκι μου από μια απλή ωτίτιδα.Προσοχή λοιπόν σε ποιον θα εμπιστευτείτε την ευζωία του φίλου σας.Εμείς σταθήκαμε τυχεροί κι η δεύτερη επιλογή κτηνιάτρου μας αποζημίωσε για την πρώτη αποτυχημένη.

Βρήκαμε λοιπόν κτηνίατρο που μας αρέσει και χαιρόμαστε να πηγαίνουμε, αλλά ακόμα μένουν πολλά που έχουμε να δουλέψουμε και να μάθουμε, κι εγώ κι ο Μαξ!Η ζωή μου άλλαξε πολύ, το ίδιο και οι προτεραιότητές μου.Δεν έχει σημασία αν έχω ξενυχτήσει κι είμαι κομμάτια, ο Μαξ πρέπει να βγει τη βόλτα του και να φάει συγκεκριμένες ώρες, οπότε θα σηκωθώ.Μπορεί να θέλω να βγω για έναν καφέ αλλά να μην έχω κάποιον που να μπορεί να αναλάβει τη βόλτα και το τάισμα, οπότε θα μείνω μέσα.Βρέξει, χιονίσει πρέπει να πάμε βόλτα, κι ας κρυώνω κι ας βαριέμαι κι ας μην έχω καθόλου όρεξη.Καθημερινά χρειάζεται να ασχοληθώ μαζί του (παιχνίδι, εκπαίδευση κτλ) κι ας μην έχω χρόνο.Και φυσικά είναι και τα έξοδα.Ειδικά για κάποιον που δεν εργάζεται είναι μεγάλο ζόρι αυτό.Έξι μήνες σχεδόν τώρα τα λεφτά μου ξοδεύονται για τις ανάγκες του Μαξ και τα ψώνια για μένα έχουν γίνει μακρινό παρελθόν!Εκτός απο τα τσιγάρα μου κι έναν καφέ μια στο τόσο, τα προσωπικά μου έξοδα ως επί το πλείστον είναι για το Μαξ.

Τελικά όμως και παρ'όλες τις δυσκολίες, που περάσαμε και περνάμε, στιγμή δε μετανιώνω για την απόφαση μου να τον βάλω στη ζωή μου!Όλα τα παραπάνω είναι αλήθεια ότι θα μπορούσαν να αποθαρρύνουν, ειδικά έναν άπειρο, από την υιοθεσία ενός σκύλου.Αλλά χαίρομαι που δεν το έβαλα κάτω.

Σας βγάζω και τη γλώσσα γιατί είμαι πολύ cool!

Γιατί κάθε πρωί μια φατσούλα έρχεται δίπλα μου να μου πει καλημέρα, πριν ακόμα σηκωθώ από το κρεβάτι και κάθε μα κάθε φορά η τρελή ουρίτσα σκίζει τον αέρα!Χαρά...αληθινή κι ανυπόκριτη.Από αυτές που σου γεμίζουν την καρδιά (συγγνώμη για το γλυκανάλατο αλλά έτσι είναι, πιστέψτε με).Λίγες μόνο μέρες αρκούσαν για να συνηθίσει τον καινούριο του χώρο και να αισθανθεί ευγνωμοσύνη για αυτά που του πρόσφερα.Μια παρατημένη ψυχούλα, που το μόνο που ήθελε για να εμπιστευτεί και να αγαπήσει τους ανθρώπους, ήταν λίγα χάδια και λίγη προσοχή!Ένα κινούμενο, ατελείωτο απόθεμα ενέργειας κι ευτυχίας.Κι ας το παράτησε κάποιος ασυνείδητος στους δρόμους, πριν ακόμα φτάσει σε μια ηλικία που να μπορεί να τα βγάλει πέρα.Δεν τον νοιάζει γιατί τώρα ξέρει πως οι άνθρωποι μπορούν να είναι και καλοί.Και δεν υπάρχει ιδιοτέλεια ούτε κακία μέσα του.Αν του δώσεις λίγη σημασία κι ένα χάδι, τελείωσε, έχεις γίνει φίλος του.Θα σου κάνει νάζια και χαρούλες μέχρι να βαρεθείς (γιατί εκείνος αποκλείεται να βαρεθεί ποτέ).

Μετά το μπάνιο μου αράζω...ουφ κούραση

 Αλήθεια έχετε νιώσει ποτέ την ευτυχία να σας περιμένουν πίσω από την πόρτα -δεν έχει σημασία αν έχετε λείψει ένα λεπτό ή τρεις ώρες- να σας υποδέχονται με εμφανέστατη χαρά και να μην μπορείτε παρά να χαρείτε με την ψυχή σας για την χαρά τους;Όχι;Μάλλον τότε δεν είχατε ποτέ σας σκύλο!Και πραγματικά δεν ξέρετε τι χάνετε...

Επειδή όμως παρασύρθηκα πολύ -δεν μπορώ να κρατηθώ βλέπετε- θα κλείσω το κείμενό μου με μια ευχή και δύο παρακλήσεις.Οι δρόμοι και τα καταφύγια είναι γεμάτα αδέσποτες ψυχές με τόνους αγάπης να μοιραστούν.Αν λοιπόν σκέφτεστε σοβαρά να αποκτήσετε ένα σύντροφο ζωής, παρακαλώ υιοθετήστε ένα ζωάκι.Και στειρώστε το.Μην αγοράζετε από pet shop (θα μιλήσουμε για το γιατί,επιφυλάσσομαι), μην παίρνετε από ανεύθυνους ιδιοκτήτες που ζευγαρώνουν τα σκυλιά τους (θα το αναλύσουμε κι αυτό) και μην κυνηγάτε τις ράτσες.Και μη συμβάλλετε στο πρόβλημα των αδέσποτων.Γιατί καλή η ράτσα, αλλά ακόμα καλύτερη η φάτσα!Η ευχή μου, λοιπόν, είναι να αδειάσουν οι δρόμοι και τα καταφύγια μια μέρα και να υπάρχει ένα σπίτι για κάθε σκυλάκι κι ένα σκυλάκι σε κάθε σπίτι.

                                                                                                                                           Ηρώ